recipeg8569

Bu incelemeyi iki bölüme ayırmak istiyorum, sevdiğim şeyler ve sevmediğim şeyler değil, ama soruyorum :) Sevdiğim şeyler 'Kimse' olan ama başarılı olan biri hakkında ilham verici hikayeler dünyayı kendi mücadeleleriyle fethetmek bana her zaman cazip geliyor. Iwan, Batu-Malang'daki bir angkot sürücüsünün oğlu olan beş çocuğun üçüncüsüdür ve New York'ta lider bir şirkette yönetmenlik pozisyonunu kazanmıştır. Denemek istiyorsanız, dünyanın gerçekten adil olduğunu her zaman fark etmemi sağlayan bu gibi başarı öyküleri. Iwan'ın hikaye anlatımı tarzı takip edilebilecek kadar rahattır, bu yüzden yazıları sonuna kadar akıyor. Iwan'ın parlayan büyükşehir dünyasıyla uğraşırken yaşamın zorluklarını ve garipliğini anlatmaktaki dürüstlüğü bir başparmak hak ediyor. Bazen başarıya ulaşıldığında mütevazı ve alçakgönüllü olmayı sürdürmek kolay değildir. Örneğin, üniversiteden sonra büyük bir maaşlı şirkette derhal Iwan gibi iyi bir pozisyon alırsam, belki toplu taşıma araçlarına binmek ve hemen arabamı ve dairemi ödemek istemiyorum (yoksay). Endonezya'ya aşık olan genç bir Kanadalı yerli olan Iwan'ın arkadaşı olan Nico figürünü bile bileğine kırmızı ve beyaz bayrak dövmesi yapıyorum. (Bu istediğiniz gibi sınıflandırılabilir mi ?: D) Bu kitap okumak için daha da zevkli çünkü düzgün ve kolay görülebilir ayarlarla yazım hatası neredeyse temiz. Sorguladığım şeyler Ön kapaktaki 'roman' açıklamasını kullanın. Bu kitabın yaşam notu, seyahat notu ya da herhangi bir şey olarak adlandırılması için daha uygun olduğunu düşünüyorum, çünkü burada yazılan hemen hemen her şey gerçek isimleri, yerleri ve olayları içerir. Kurgu değil Yazarın favorisi arasında çeşitli markalar, yemek yiyebileceğiniz yerler, alışveriş yerleri vb. En azından bu bir roman olarak tasarlandıysa, bir okuyucu olarak her zaman bu kadar ayrıntılı bilgiye ihtiyacım yok. Her zaman Iwan'a eşlik eden sanrılı çocuğun kendisinin bir çocuk olduğunu hayal ediyorum. Hala masum olan ve dünyaya açık gözlerle bakan kendisi. Ama neden her zaman İngilizce konuşuyorlar? Evet, bu yazarın ayrıcalığıdır, ama belki de Javanca konuşurlarsa daha dokunaklı olurdu? (Ve sayfanın kalınlığına ekleyin çünkü hehehe çevrilmesi gerekir) Başından beri yazar hayatında asla kimseye söyleyemeyeceği birkaç sır söyledi. Son sayfaya kadar onu üzen sırrın ne olduğunu tam olarak bilmiyorum. ("Bu yüzden buna sır denir, bilirsiniz," dedi iç sesim). Son olarak, ilham verici bir hikaye olarak, bu kitabın 'depresif' olduğunu hissediyorum. Tüm olağanüstü başarılarla yazar her zaman yalnız ve üzgün hissediyor. Eğer yanılıyorsam affet beni. Ama aslında bu bir artı, çünkü dürüstçe başarının ve göz alıcı olduğu kadar büyük olduğunu, kalbinde mutluluk ve huzur olmadan bir anlam olmadığını açıkladı. Ve Iwan için barış, kanında akan memleketine dönmekti. Batu'ya dön. Hayatının nefesi haline gelen aile ile birlikte. Bilmek istediğim bir şey, Batu'ya döndükten sonra Iwan'ın bir sonraki hayatı nasıl? Belki de önümüzdeki haftalarda Kick Andy şovunda cevap alabilirim. (Neden terfi ediyorsun: D) Favori teklif: - O zaman bizim için gelecek ertesi gün güneş doğarken yemek hazırlamak. - Yelken açıyorum, yelken açıyorum, sadece bir mucize bekleyemiyorum.

2020-01-10 06:24